Poznając różne zawody możemy dowiedzieć się, na czym polega praca osób dorosłych np. nauczycieli, kucharzy, fryzjerów, pielęgniarek, górników. W naszym przedszkolu mieliśmy już okazję spotkać się z policjantami oraz ze strażakami i obejrzeć sprzęt, którym posługują się w swojej pracy. W piątkowe przedpołudnie, 4 stycznia 2011 r., podczas bardzo ciekawego spotkania, poznaliśmy kolejny zawód, a mianowicie zawód lekarza. Trzeba przyznać, że niektórzy z nas bardzo obawiali się tej wizyty, ale jak się później okazało - zupełnie niepotrzebnie. Około godziny 10.00 do sali, w której wszyscy się zebraliśmy, weszła uśmiechnięta i bardzo miła pani doktor - mama Mikołaja z najmłodszej grupy "Mróweczki", niosąc ze sobą różne urządzenia potrzebne jej w pracy.
Dowiedzieliśmy się, że nasz gość jest lekarzem-laryngologiem, czyli osobą zajmującą się rozpoznawaniem i leczeniem chorób ucha, nosa, krtani, gardła oraz innych narządów głowy i szyi. Pani doktor opowiedziała nam, w jaki sposób i za pomocą jakich narzędzi bada się uszy, nos i gardło. Mogliśmy dokładanie przyjrzeć się wziernikom nosowym, usznym, lusterkom laryngologicznym, szpatułkom, a nawet stetoskopowi.
Najodważniejsi z nas mogli nawet zostać zbadani - pani doktor obejrzała nasze uszy, gardełka, noski; następnie osłuchane zostały nasze oskrzela, płuca oraz bicie serca. Przez chwilę mogliśmy nawet sami posłuchać jak biją nasze serduszka. Niektórym z nas pani doktor mierzyła ciśnienie, specjalnie do tego przeznaczonym urządzeniem - manometrem. Początkowo nie było wielu chętnych do badania, ale z czasem ośmieliliśmy się i prawie każdy z nas został zbadany. Następnie mogliśmy zobaczyć w jaki sposób i za pomocą jakich narzędzi zszywa się rany - wszyscy z wielkim zainteresowaniem przyglądaliśmy się tej wymagającej wielkiej precyzji czynności.
Potem pani doktor dokładnie wyjaśniła nam, jak należy postępować, by uniknąć chorób - należy więc zdrowo się odżywiać, ubierać stosownie do pogody, jak najczęściej przebywać na świeżym powietrzu, myć ręce przed każdym posiłkiem oraz po każdym wyjściu z toalety. Bardzo uważnie słuchaliśmy tych rad i wszystkie je dobrze zapamiętaliśmy. Na zakończenie spotkania pani doktor wręczyła nam upominki - miarki wzrostu, byśmy mogli sprawdzać, jak szybko rośniemy; bezpieczne tatuaże na rękę oraz lizaczki. My natomiast, chcąc podziękować za bardzo interesujące spotkanie, podarowaliśmy naszemu gościowi kolorową laurkę. Pożegnaliśmy panią doktor z uśmiechem na twarzach i już zawsze od tej pory pójście z wizytą do lekarza będzie dla nas przyjemnością i nie będzie wzbudzało lęku.
